PODSUMOWANIE
WIADOMOŚCI- GRECJA, RZYM
2. Moim zdaniem jednym z najważniejszych
cywilizacyjnych osiągnięć starożytności było wynalezienie pisma. To właśnie
dzięki niemu zakończył się okres prehistoryczny. Dzięki wynalezieniu pisma
możemy wyczytać co działo się w czasach starożytnych lub współczesnych. W tym
okresie wymyślono również wiele rodzajów liczb między innymi: arabskie,
rzymskie. Jednym z największych osiągnięć starożytnej Grecji są Igrzyska
Olimpijskie, które odbywały się ku czci Bogów. Odbywały się i nadal odbywają
się co 4 lata. W starożytności zaczął
rozwijać się również teatr. W teatrze były przedstawiane sztuki znanych
dramatopisarzy np. Sofoklesa.
4. Platon-
Według Platona człowiek poznanie życia traktuje bardzo powierzchownie. Chce
dowiedzieć się wielu nazw, budowy rzeczy, lecz nie wchodzi w ich tzw. Szczegóły.
,,Cień” dla nich zupełnie wystarcza. Dusza należy do świata idei, kiedy dusza
wydostanie się z ciała poznaje idee poza nią. Według uczonego ludzie powinni
żyć dla siebie, pomagać sobie nawzajem. Sądzi, że miłość jest połączona. Było
to połączenie doskonałe, ponieważ uzupełniało się. Cały czas się poszukują,
ponieważ Bogowie ich rozdzielili.
Arystoteles- Był człowiekiem Platona.
Zajmował się poznawaniem świata i podzielił na trzy części:
- Poznanie naukowe,
- Poznawanie praktyczne ( dominowała etyka),
- Poznawanie twórcze ( dominowała retoryka i
poetyka).
Arystoteles twierdził, że trzeba odnaleźć
reguły społeczne i trzymać się ich. Wprowadza On pojęcie duszy, twierdził, że
to ona porusza i ożywia ciało, nie może istnieć bez ciała, ale po śmierci nie
ginie, ponieważ należy ona do strefy ponad księżycowej. Arystoteles jest twórcą
etyki. Twierdził, że człowiek powinien dążyć do szczęścia, czyli dążenia do
cnoty. Najbardziej był znany ze swojego ,,Złotego środka” tj. Szukanie optymalnego
rozwiązania między wspólnymi racjami.
Moim zdaniem zapatrywanie Arystotelesa jest
mi bardziej znane. Ponieważ każdy powinien żyć według własnych przekonań i trzymać
się ich dążąc do swojego szczęścia. Uważam również, że dusza ludzka jest
nieśmiertelna. Oprócz tego zawsze staram się znaleźć jedno najlepsze ze
wszystkich rozwiązań.
Platon |
Arystoteles |
5. Szkoła epikurejska- Twierdzili, że nie
można bać się śmierci, należy korzystać z życia. Szczęścia można doświadczyć,
gdy człowiek żyje rozumnie, w zgodzie z naturą. Epikurejczycy twierdzą, że
należy cały czas się bawić.
Szkoła sceptyków- Twierdzili, że nie da się
poznać świata, wszystkie sądy nie są rzeczywiste, dlatego wydawanie ich nie
daje szczęścia, powinniśmy trzymać się ich z daleka.
Szkoła cyników- Odrzucali normy społeczne,
uznali, że człowiek powinien działać rozumem, być w zgodzie ze swoją naturą.
Uważali, że kondycja ludzka jest marna. Odrzucili teorię poznania i bytu.
Uważali, że najważniejsza w życiu jest cnota.
Myślę, że poglądy filozofów greckich mogą
mieć duży wpływ na postawę życiową młodego człowieka. Epikurejczycy mówią o
spokoju i korzystaniu z życia. W życiu nie powinniśmy się obawiać śmierci,
powinniśmy korzystać z tego co dostaliśmy, czyli z naszego życia. Według sceptyków człowiek nie
da rady poznać świata, ponieważ każdy z nas jest dobry w czymś innym, a życie
jest zbyt krótkie na poznanie wszystkich jego tajemnic. Cynicy uznali, że człowiek
powinien działać rozumem, ponieważ każdy z nas powinien mieć swoje odrębne
poglądy i powinien słuchać się własnego sumienia.
8. Katharsis- Oczyszczenie, mówi o
uwolnieniu cierpienia, odreagowaniu zablokowanego napięcia, stłumionych emocji,
skrępowanych myśli i wyobrażeń, które podlegały kontroli mechanizmów obronnych,
ego lub kontroli społecznej. Uwolnieniu podlegają przede wszystkim kompleksy
psychiczne, które dezorganizowały funkcje ego i niepokoiły świadomość.
Tragizm- Nieuchronne zmierzanie bohatera do
katastrofy z powodu okoliczności narzuconych człowiekowi z zewnątrz: wystąpienia
nierozwiązalnego konfliktu między równorzędnymi racjami bądź też działania
fatum.
Hybris- Ludzka pycha wynikająca z naiwnego
przeświadczenia, że można oszukać przeznaczenie, przechytrzyć los.
12. Safona poruszała w swoich dziełach
tematy własne, osobiste. Zajmowała się tematyką kobiety, romansu, była też
miłośniczką przyrody. Inny typ poezji tworzył Tyrajos. On chwalił męską postawę
walczącą, pokazywał hańbę dla mężczyzn przegranych. Jego pieśni śpiewano
podczas wypraw wojennych. Jego twórczość to typ liryki, która nakazuje bronić
ojczyznę. Anakreont tak jak Safona nawiązywał do tematyki romantycznej, lecz On
przedstawiał to w formie żartobliwej.
13. Uważam, że ,,Iliada” i ,, Odyseja”
Homera zasługują na miano arcydzieł eposu greckiego, ponieważ są to dzieła,
które mają ponad 2000 tysiące lat, a nadal są czytane i przerabiane jako
lektury szkolne. Autor zastosował tzw. Porównanie Homeryckie, które nadal jest
aktualne. Można również z jego powieści wynieść wiele własnych refleksji.
7. Aby przedstawić postawę Horacego
przytoczę jeden wiersz oraz odę. W ,,Pieśni do Leukone” nawiązuję do jednego ze
swoich horacjańskich przesłań czyli Carpe diem, czyli chwytaj dzień. Mówi o
tym, żeby korzystać z życia, ale z należytym rozsądkiem. Horacy nawiązał w tym
wierszu do filozofii stoickiej oraz epikurejskiej. Oda ,,Wybudowałem Pomnik”
należy do manifestów dumy Horacego. Porównuje on swoją twórczość do pomnika,
który jest niezniszczalny. Jest również wieczny, dzięki czemu jego przodkowie
mogą czytać jego twórczość cały czas. Użył ponownie swojego przesłania, który
mówi nam, o przemijalności człowieka, ale jednak po nim coś pozostanie i
będzie rozpamiętywany. Określił to hasłem “Nie wszystek umrę”.
Horacy |
Homer |